POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, to jedno z największych, a jednocześnie najbardziej bagatelizowanych zagrożeń zdrowotnych. Choć choruje na nią aż około 380 milionów ludzi (w tym około 2 milionów w Polsce), to wiedza na temat tej choroby wciąż nie jest dostatecznie rozpowszechniona. Podejrzenie POChP często pojawia się dopiero wtedy, gdy objawy choroby są już na tyle nasilone, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Co trzeba wiedzieć o POChP? Komu szczególnie zagraża? Czy tę chorobę można wyleczyć? Zapraszamy do lektury naszego artykułu.
Czym jest POChP?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba wywołana stanem zapalnym w drogach oddechowych. Jej bezpośrednią przyczyną jest długotrwała ekspozycja na szkodliwe czynniki środowiskowe, w szczególności pyły, gazy, zanieczyszczenie powietrza i dym tytoniowy.
POChP skutkuje trwałym ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych, prowadząc do nieodwracalnego uszkodzenia miąższu płuc i naczyń płucnych. Choroba rzutuje na funkcjonowanie całego organizmu, w tym układu sercowo-naczyniowego, mogąc współwystępować z szeregiem innych schorzeń, takich jak nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, osteoporoza, rak płuc, zespół metaboliczny, refluks żołądkowo-przełykowy czy rozstrzenie oskrzeli.
To jest ważne:
Prognoza Światowej Organizacji Zdrowia wskazuje, że do końca tej dekady POChP będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności — liczba zgonów związanych z tą chorobą może wzrosnąć nawet o 30%.
Poznaj główne czynniki ryzyka POChP
Nieprzypadkowo podejrzenie POChP najczęściej pojawia się u osób używających wyroby tytoniowe – czynne, a nawet bierne palenie, zwłaszcza długotrwałe, odpowiada za 9 na 10 przypadków tej choroby. Nie jest to natomiast jedyny czynnik ryzyka.
POChP ma również bezpośredni związek z niską jakością powietrza – czynnikiem chorobotwórczym są m.in. pyły zawieszone i tlenki azotu zawarte w smogu, a także zanieczyszczenia występujące w specyficznym środowisku pracy: w kopalniach, hutach, zakładach chemicznych, warsztatach, w rolnictwie, a nawet w salonach fryzjerskich czy kosmetycznych.
Jakie objawy daje POChP?
Specyfiką Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc jest to, że może się przez długi czas rozwijać zupełnie bezobjawowo. To dlatego podejrzenie POChP najczęściej pojawia się u osób, u których symptomy choroby są już mocno nasilone i nie można ich dłużej lekceważyć.
Każda osoba z wymienionych grup ryzyka POChP, zwłaszcza używająca wyroby tytoniowe i mająca powyżej 40 lat, powinna zwracać baczną uwagę na niepokojące objawy m.in. ze strony układu oddechowego, a następnie pilnie skonsultować je z lekarzem pierwszego kontaktu
Do grupy objawów, które najczęściej budzą podejrzenie POChP, zaliczymy:
- Przewlekły kaszel– kaszel towarzyszący POChP nie ma charakteru napadowego, co odróżnia go od kaszlu astmatycznego. Może się nasilać rano i wieczorem, jak i utrzymywać w ciągu dnia. Często wywołuje go kontakt z czynnikami drażniącymi, takimi jak kurz, dym papierosowy, aerozole chemiczne etc.
- Narastająca duszność– może pojawiać się zarówno w czasie wysiłku fizycznego, jak i w fazie spoczynkowej.
- Odkrztuszanie plwociny– plwocina to nic innego jak gęsta wydzielina z płuc, czasami o ropnym charakterze.
- Obniżona tolerancja wysiłku– czyli męczliwość, wolna regeneracja, a w zaawansowanym stadium choroby także trudności z wykonywaniem prostych czynności, jak ubranie się, umycie, zaścielenie łóżka, przyniesienie zakupów etc.
Warto przy tym podkreślić, że częstość, nasilenie i zaostrzenia objawów w praktyce decydują o ciężkości przebiegu choroby. Więcej o tym możesz przeczytać na stronie internetowej pod adresem https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.
Jak zareagować na podejrzenie POChP?
Jeśli obserwujesz u siebie omówione objawy, to nie przechodź nad tym do porządku dziennego. W pierwszej kolejności skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym, który oceni zasadność skierowania Cię na właściwą diagnostykę w kierunku POChP. Ta, ewentualnie, będzie prowadzona pod nadzorem poradni pulmonologicznej.
Zdiagnozowanie lub wykluczenie POChP wymaga przeprowadzenia szeregu specjalistycznych badań, na czele ze spirometrią, czyli nieinwazyjnym badaniem pozwalającym ocenić stopień ograniczenia przepływu powietrza w drogach oddechowych.
To jest ważne:
Ponieważ POChP może dawać podobne objawy do szeregu innych chorób układu oddechowego czy sercowo-naczyniowego, to konieczne jest uzupełnienie diagnostyki o dodatkowe badania, takie jak pletyzmografia, RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG, gazometria z pulsoksymetrią, ergospirometria czy test 6-minutowego chodu.
Jeśli podejrzenie POChP się potwierdzi, to zostanie Ci zaproponowane właściwe leczenie. Pomimo tego, że POChP nie można wyleczyć, choroba poddaje się zarówno leczeniu, jak i profilaktyce – celem terapii jest zmniejszenie nasilenia objawów oraz uniknięcie zaostrzeń i powikłań, dzięki czemu zyskasz szansę na samodzielne i relatywnie komfortowe życie.
